هر زمان مزه مزه کردی عشق را ، طعم سحر انگیز می یابد انتظار

بی تابی ات؛ تو را به جنگ زمان می برد

لطف ندانستن وقت انتها در تنهایی

فقط؛ تورا

در صبر غوطه ور میکند

چشمانت همیشه نمدارست

دستانت به آسمان چنگ می زند

خدا خدا که نکند کم بیاوری

طعم تلخِ تیک تاک، ترک می اندازد به سکوتت

گر روح ات؛ خسته تر و زخمی تر

به سوز آه ؛ دمِ منجمد یأس  آب میگردد

خانقاه دلت، جولانگاه شورانگیز داغ غمت میشود

راه ندارد هیچ به حریم بلوری گوهر ناب

خوش به حال عاشقان